Stolik z chińskiej laki
PLN 25,000.00
Stolik do gier z chińskiej laki, z okresu panowania Jerzego I
Chiny i Anglia, circa 1720-1730
Wymiary:
Wysokość: 76cm
Szerokość: 81cm
Głębokość: 40cm
Zapytaj o cenę >
Stolik do gier z chińskiej laki, z okresu panowania Jerzego I
Chiny i Anglia, circa 1720-1730
Wymiary:
Wysokość: 76cm
Szerokość: 81cm
Głębokość: 40cm
Zapytaj o cenę >
Stolik do gier z chińskiej laki, z okresu panowania Jerzego I
Chiny i Anglia, circa 1720-1730
Wymiary:
Wysokość: 76cm
Szerokość: 81cm
Głębokość: 40cm
Zapytaj o cenę >
Prezentowany egzemplarz to rzadki przykład rozkładanego stolika do gier, popularnego na Wyspach Brytyjskich od początku XVIII wieku, w autentycznie orientalnym wydaniu. Pokryty bogato zdobioną laką blat mebla został wykonany w Chinach, z przeznaczeniem na eksport do Wielkiej Brytanii. Jego podstawę wykonał następnie angielski mistrz stolarstwa meblowego.
Laka to żywica z drzewa sumaka lakowego (Toxicodendron vernicifluum, daw. Rhus vernicifera) rosnącego na południe od rzeki Jangcy. Jest używana w japońskiej i chińskiej sztuce zdobniczej. Żywicę sumaka uzyskuje się przez nacięcie kory. Gęsty sok wypływa z drzewa w postaci szarej emulsji, ciemnieje podczas utleniania, a po odparowaniu wody twardnieje. Żywicę następnie oczyszcza się i barwi tlenkami metali. Laka barwiona była na pięć kolorów: czarny, czerwony, niebieski, zielony i żółty.
Szkielet przedmiotu wykonywano głównie z drewna wyszlifowanego i zagruntowanego, czasem oklejonego papierem lub płótnem w celu zamknięcia słojów w drewnie i wyrównania powierzchni. Następnie,na tak przygotowaną powierzchnię nakładano lakę, w wielu cienkich warstwach. Po utwardnieniu każdej warstwy, a przed nałożeniem kolejnej, powierzchnia była dokładnie polerowana. Liczba nakładanych warstw zależała od techniki zdobienia - przy gładkich tłach wystarczyło kilka warstw, przed rzeźbieniem nawet kilkaset.
Laka stanowiła tło dla dekoracji. Techniki zdobienia laki ogólnie można podzielić na inkrustację, rzeźbienie i prószenie (jap. 蒔絵 maki-e). Dwie pierwsze techniki pochodzą ze sztuki chińskiej, a prószenie jest typowe dla rzemiosła japońskiego.
Laka stała się dostępna dla europejskich elit wraz z innymi luksusowymi przedmiotami, w tym jedwabiem i porcelaną, gdy Portugalczycy odkryli drogę morską na wschód, wokół południowego krańca Afryki i przez Ocean Indyjski. Przepływ towarów wzrósł na początku XVII wieku, kiedy holenderskie i angielskie Kompanie Wschodnioindyjskie zaczęły dostarczać towary na rynki w Amsterdamie i Londynie. Na przełomie XVII i XVIII wieku spora liczba pałaców i dworów Europy mogła poszczycić się egzemplarzem laki eksportowej pochodzącym z Azji Wschodniej.
Lakę azjatycką podziwiano jako materiał szlachetny i tajemniczy. Jej wyjątkowość dodatkowo zwiększał fakt, że kluczowy składnik, żywica ekstrahowana z drzewa lakowego występującego w Azji Wschodniej, nie mógł przetrwać długiego czasu podróży morskiej bez stwardnienia uniemożliwiającego użytkowanie. Europejski popyt na lakę był tak duży, że Chińczycy i Japończycy wkrótce zaczęli czerpać korzyści z tego lukratywnego rynku, produkując lakowane przedmioty specjalnie na eksport, w formach i stylach odpowiadających zachodnim gustom. Handel ten nie ograniczał się do Chin i Japonii. Odmiany drzewa lakowego rosły także w innych krajach azjatyckich, w tym w Wietnamie.
Chcesz dowiedzieć się więcej?
Zapraszamy do umówienia się na spotkanie. A jeśli nie znalazłeś tego czego szukasz dowiedz się więcej o naszej usłudze pośrednictwa w zakupie antyków.